Een echte wetenschapper betekend dat je nieuwsgierig bent, open bent van geest, dat je niet vooringenomen bent en dat je onderzoek doet ongeacht waar de uitkomst je brengt. Thats the spirit. ❤️ Karen Hamaker Zondag.


In de tijd van Hippocrates was er nog geen sprake van georganiseerde wetenschappelijke methodiek; men was destijds aangewezen op de mens en diens natuurlijke waarnemingen als enige vorm van bewijs. Tegenwoordig lijkt deze benadering echter niet meer relevant. Dit komt mede doordat wetenschappelijke disciplines momenteel niet altijd beschikken over de middelen of technologie om sluitend bewijs te leveren. Toch is het belangrijk om te erkennen dat de wetenschap, bijvoorbeeld op medisch gebied, vaak afhankelijk is van proefpersonen of dierstudies om onderzoek te kunnen valideren. Helaas gaat dit proces soms gepaard met ernstige consequenties, zelfs wanneer een behandeling of methode officieel is goedgekeurd. Een treffend voorbeeld hiervan is het zogenaamde pillenbedrog.

Dr. Eben Alexander, een Amerikaanse neurochirurg en wetenschapper, heeft een persoonlijke transformatie doorgemaakt die hem ertoe bracht kritisch te reflecteren op de wetenschappelijke benadering. Zijn inzichten hebben geleid tot een heroverweging van bepaalde wetenschappelijke conclusies en aannames. In zijn boek “Na dit leven” schrijft hij onder andere:

“Net als veel andere wetenschappelijke sceptici weigerde ik gegevens te onderzoeken die relevant waren voor vragen over deze fenomenen. Van tevoren veroordeelde ik deze gegevens en de mensen die ze aanleverden, omdat ik door mijn beperkte blik niet in staat was ook maar enig begrip te hebben voor hoe dergelijke zaken werkelijk plaatsvinden. Degenen die beweren dat er geen bewijs is voor fenomenen van een vergroot bewustzijn, ondanks het overweldigende bewijs van het tegendeel, willen simpelweg niet weten. Zij geloven dat ze de waarheid kennen, zonder de feiten te onderzoeken. Voor degenen die nog steeds vastzitten in de valkuil van wetenschappelijk scepticisme, raad ik het boek Irreducible Mind: Toward a Psychology for the 21st Century, gepubliceerd in 2007, ten zeerste aan.”

Daarnaast reflecteert Dr. Alexander op de beperkingen van een strikt materialistisch wereldbeeld en beschrijft hij wetenschap met de volgende metafoor:

“Het is alsof men zichzelf opsluit in een kleine kast en zich inbeeldt dat er niets buiten die kast bestaat. Onze werkelijke thuisbasis reikt veel verder dan de fysieke wereld alleen. Ik was blind.”

Dit illustreert een valkuil die niet alleen van toepassing is op de wetenschap, maar ook op wetenschappers en, in bredere zin, op velen van ons. Hoewel het ontegenzeggelijk is dat we veel te danken hebben aan wetenschappelijke vooruitgang, is het essentieel om ons ervan bewust te blijven dat wetenschap niet allesbepalend is. Zeker niet wanneer onderzoekers beperkt worden door commerciële belangen of institutionele druk; zoals het gezegde luidt: “Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.” Of zoals karin zo mooi uitspree; "Een echte wetenschapper betekend dat je nieuwsgierig bent, open bent van geest, dat je niet vooringenomen bent en dat je onderzoek doet ongeacht waar de uitkomst je brengt. Thats the spirit."

Het is belangrijk dat we ons niet volledig afhankelijk maken van wetenschap en technologie, zodat we ons niet vervreemden van onze oorspronkelijke bronnen van kennis en inzichten. Blind vertrouwen en afhankelijkheid kunnen leiden tot een gebrek aan kritisch denken en introspectie.

Een feit dat niet genegeerd mag worden, is dat wetenschappers elkaar vaak tegenspreken en geregeld op eerdere bevindingen terugkomen. Dit benadrukt dat wetenschappelijke waarheid zelden absoluut is en dat de zoektocht naar kennis voortdurend in beweging blijft.

Tot slot kan worden gesteld dat de meest waardevolle vorm van wetenschap de menselijke ervaring zelf is.