Dat in de tijd van Hippocrates nog geen wetenschap was, alleen de mensheid voor handen was als bewijs, telt nu ineens niet meer. Mede ook omdat de wetenschap (nog) niet altijd de juiste apparatuur heeft om het bewijs te leveren. Maar heeft de wetenschap bijv. op medisch vlak ook geen proefpersonen/dieren nodig?  Jazeker wel en daar gaat het ook wel eens drastisch met gevolg voor eigen leven mis, zelfs als het is goedgekeurd! Denk hierbij aan het pillen bedrog .

Eben Alexander een neurochirurg in Amerika en wetenschapper is daar inmiddels zelf ook achter gekomen en is op veel zaken terug gekomen. Hij trek nu sommige wetenschappelijk bewijs en gedachten in twijfel. Hij schrijft o.a in zijn boek -Na dit leven- het volgende; 

" zoals veel andere wetenschappelijke sceptici weigerde ik de gegevens die relevant waren voor vragen over deze fenomenen te bekijken. Bij  voorbaat veroordeelde ik de gegevens en de mensen die ze aanleverden, omdat ik met mijn beperkte kijk niet in staat was om ook maar enig begrip op te brengen voor hoe zulke dingen in werkelijkheid gebeuren. Degenen die beweren dat er geen bewijs is voor fenomenen van een vergroot bewustzijn, ondanks het overweldigende bewijs van het tegendeel, willen het gewoon niet weten. zij geloven dat ze de waarheid kennen zonder naar de feiten te hoeven kijken. Voor degenen die nog steeds in de val van wetenschappelijke scepticisme gevangen zitten, beveel ik het in 2007 gepubliceerde boek Irreducible mind: Toward a Psychology for the 21st century aan".

Verder omschrijft hij heel mooi over wetenschap het volgende;

" Het is onze ware thuis denken dat deze fysieke wereld alles is wat ertoe doet, staat gelijk aan het jezelf opsluiten in een kleine kast en je voorstellen dat er verder niets buiten die kast bestaat". Ik was blind".

Dit is dus een valkuil voor de wetenschap en voor een wetenschapper en voor vele onder ons. Ik kan een ieder dit boek aanraden om te lezen. Begrijp mij goed we hebben ook veel te danken aan de wetenschap, maar het is niet alles bepalend! Zeker niet wanneer een wetenschapper niet onafhankelijk opereert "wiens brood men eet, wiens woord men spreekt". Het is ook niet goed om er helemaal afhankelijk van te worden en hierdoor niet meer weten waar onze oerwortels liggen. We dus blind, bekropen en afhankelijk geworden, hierdoor niet meer kritisch zijn. 

Laten we ook eerlijk zijn, wetenschappers spreken elkaar ook tegen en komen ook weer op eerdere onderzoeken terug. Dus gaan we van de ene kast naar de andere kast.

De beste wetenschap, is de mens zelf!